Maaş artışı ricasına uyulup uyulmadığı bilinmiyor; ancak 1785'teki görevden alınışına kadar 1000 fl. maaşa kadar yükseldi. Muhtemelen maaş zammını oldukça uzun süre beklemek zorunda kaldı, belki Ickstatt bu arada doğan antipatisini himayesindeki çocuğa karşı bu konuyu sürükleyerek belli etti ve böylece Weishaupt'ı onun hakkında giderek daha keskin açıklamalar yapmaya sevk etti. Her halükarda Weishaupt için onu büyük heyecana sokan bir sürü şey vardı. Prantl örneğin Ludwig Maximilian Üniversitesi Tarihi'nde, Cilt I, s. 673 vd.'de bu konuda şöyle diyor: Özgür düşünceli yönelimi nedeniyle çabucak çeşitli saldırılardan zarar gördü ve böylece 1775'te başkansın promosyon harçları konusunda bir fakülte raporunda, derslerde veya tartışmalarda Papa'ların İmparatorlara karşı küstah davranışları, investitür, Westfalya Barışı ve benzeri konular gündeme geldiğinde maruz kalınan iftiralar hakkında çok keskin açıklamalarda bulundu; kendisi bazı kötüye kullanımlara karşı konuşmuş, ancak teorik ilkelerde her zaman Avusturya'da yüksek saygı gören Rautenstrauch'a sadık kalmıştı: elbette orada olduğu gibi Ingolstadt'ta da korunmayacak, aksine gözetleyiciye ve her türlü sapkınlık suçlamasına maruz kalacaktı; üzüntü ve öfkeden zaten hastalanmıştı ve bu nedenle ya genelde Kilise ve Doğa Hukuku derslerinden muaf tutulmayı, böylece gençliği daha fazla saptırmamasını veya kesin davranış emirleri almayı diliyordu. Prantl'a göre anlaşılan bunun üzerine hiçbir şey olmadı, ancak 1777'de Feder'e göre Doğa Hukukunu pratik felsefenin eki olarak okutmakla görevlendirildi.

            Weishaupt'ın karakterinin daha da açıklığa kavuşturulması için, Weishaupt'ın Stattler partisine yöneldiği suçlamasını içeren Weinbach ve Ickstatt'ın açıklamalarına girmek gerekli. Bu açıklamalardan, Cizvitlere karşı muhalefetini ciddiye almamış olabileceği sonucu çıkarılmıştır, çünkü Stattler eski Cizvit profesör olduğu için, bu nedenle onun dostluğunu yapmak imkânsızdı. Burada biraz durmamız gerekiyor.