...Ancak 1772 yılında, özellikle Weishaupt'un genç olanın atanmasından sonra, Ickstatt'a karşı yine şiddetli bir muhalefet yükseldi. Bu muhalefet, esas olarak hukuk fakültesindeydi, ancak teolog Leitner tarafından da destekleniyordu.**) Ickstatt, şikayetlerini elektöre iletirken, Siardi, Schmidt ve Prugger de aynı yolu izleyerek Ickstatt ve Weishaupt'a karşı en sert şekilde şikayetlerini dile getirdiler; Weishaupt'un sadece Ickstatt'ın Godle'ı (yani vaftiz oğlu) olduğu için profesör olduğunu ve Weishaupt'un Ickstatt'ın yeğeni Weinbach ile birlikte bir “Ickstättische Factions” oluşturduğunu vurguladılar...

Sayfa 597'de şöyle yazıyor:

...Aynı kişi (Weishaupt), 1772 yılında ilk başta sadece zayıf öğretim üyesi Sutors'u desteklemek üzere atanmış ve ne maaş almayacak ne de toplantılara katılacak idi; ancak birkaç ay sonra, sadece normal dersler verme yetkisi kazanmakla kalmadı, aynı zamanda fakültede oy hakkı ve senatoda danışma oyu da elde etti. Bu durum, fakülte tarafından yukarıda bahsedilen fırtınaya neden oldu ve bu fırtına aslında kişisel olarak Ickstatt'a yönelikti, çünkü Weishaupt'un bir basılı yayınının önsözünde ona karşı öne sürülenler, bir suçlamaya yetmezdi. En fazla, Weishaupt'un Hugo Grotius, Leibniz ve Wolf'un doğa hukuku ilkelerine olan hayranlığını sıcak ve güzel bir dille ifade ettiğini ve jus patrium'un aşırı vurgulanmasının bir hata olduğunu belirttiğini kanıtlayabilirlerdi...

Ickstatt, Weishaupt'un Lori'ye yazdığı mektup hakkında şöyle yazıyor:

Asil Doğmuş, Pek Muhterem Gizli Danışman Bey.

Ekselanslarınıza, Profesör Weishaupt'a gösterilen özverili yardım için teşekkürlerimi sunarım. Dün, Cuma günü, ad Consilium Academicum introductus (Akademik Konsey'e takdim edildi). Aceleyle kaleme aldığı principium solenne'sini (açılış konuşmasını) burada ekliyorum. Özellikle Profesör Siarchi olmak üzere, kendilerini hedef alınmış sandıkları kişiler arasında müthiş bir gürültü kopardı; Siarchi ona en kaba şekilde karşılık verdi; önümüzdeki Salı günü fakülteye kabul edilecek. Konuşma elbette biraz ısırıcı; ancak ius commune'yi (ortak hukuk) öğretmekle görevlendirildiğine göre, herkes, öğrencilerine sürekli gevezelik eden Nestor gibi davrananların aksine, onun yararını savunmak zorunda kalacak. Kendimi in secula seculorum (sonsuza dek) eski, iyi dostluğunuza emanet ederim.

Ingolstadt, 26 Temmuz 1772.
Ekselansları Yıldönümümüz oldukça
görkemli bir şekilde kutlandı.

Saygılarımla Freyherr v. Ikstatt.
İkinci olarak, Weishaupt konuşmasını bastıracakmış.

**) Üniversite Arşivi C. I. 15 Mayıs 1772'de, Rektör Leitner'in Ickstatt'ın Senato'daki davranışları hakkında gerçekten zehir zemberek bir genelgesi bulunmaktadır."