Weishaupt, 7 Ocak 1775'te Ingolstadt'tan Lori'ye şöyle yazıyor:

"Bu arada Ekselansınızın önünde gizlice hem üniversitenin durumu hem de fakültemizle ilgili bazı eksiklikleri bildirmenin uygun olacağını düşünüyorum ki, Ekselansınız zamanı geldiğinde bunlardan faydalanabilsin. Kanıtlamaya cesaret edemeyeceğim hiçbir şey yazmıyorum ve buradaki tüm halk bundan yeterince haberdar.

Öncelikle Fakültemiz profesörler açısından çok sefil durumdadır. Profesör Brugger, Sutor ve Weinbach tembel ve sefa düşkünü olmalarının yanısıra görevlerini yerine getiremiyor. Kısacası hiç iş ahlakına sahip değiller; ancak yine de onlara sahip olduğumuz için şanslıyız, yoksa tüm mütalalar askıda kalırdı. Profesör Schmid ve Siardi çalışkan insanlar, istekliler ama kaabiliyetleri yetmiyor. Öğretimde pek başarılı değiller ve hiç beğeni görmüyorlar. Sutor ve Weinvah ikilisinden biri artan yaşı nedeniyle, diğeri ise olağanüstü vurdumduymazlığı nedeniyle fakülteyi çok zor duruma sokuyor. Özellikle yabancı akademisyenler tarafından şaşırtıcı şekilde görmezden geliniyor, hepsi Pandektler'i ana çalışmaları olarak planlarında bulamamaktan şikayetçiler. Öğrencilerin saldırganlığı ve davranışları konusunda onun yerine Pandektler'i okumayı teklif ettim, ama henüz bunu kabul etmek istemiyor. Muhtemelen parayı kaybetmekten korkuyor ancak korkunun ecele faydası yok çünkü yabancılar diğerlerine az güven duyduklarından beni kesinlikle istiyor. Gelecek yıl fakültemizin aktif bir hatip tarafından desteklenmesi mümkün olmaz mı? Bunun için Kanzler Thomasini'den daha iyisini tanımıyorum. Eğer bu mümkün olmazsa, gelecek yıl Kilise Tarihini bırakacağım ve yabancılar için gerekli olan üçüncü bir dersi - Pandektler veya Jus Publicum - üzerime alacağım, çünkü bu ikisinde en iyi insanların görevlendirilmesi gerektiğine inanıyorum, zira bunlar yabancıları en çok cezbediyor. Kısacası, fakültemiz öğretim konusunda en kötü durumda."