rağmen ülkenin başkentinde kurulan Bilimler Akademisi, akılcı bir aydınlanmanın öncüleri için bir buluşma noktası oluşturdu. Yararlı ilhamlar ve yaratıcı fikirler buradan daha geniş coğrafyalara yayıldı. Uyuyan zihinler uyandı ve Bavyera halkının içinde filizlenen taze, güçlü dürtüler, aydınlara yüzyıllar süren baskı, hava ve ışık eksikliğinin onları eğerek büyümelerini engellediğini, ancak onların yıkılmaz gücü sayesinde onları kırıp kurutmaya yetmediğini öğretti. Halkın dostlarının umutlarını pekiştiren şey, özellikle eğitim sisteminin iyileştirilmesiydi. Ickstatt, Braun ve diğerleri gibi adamlar, bu konuda azimli bir cesaret ve sevgi dolu bir özveri ile çalışıyorlardı. 16. yüzyılda Cizvitler, başlangıçta var olan halk okul sistemini sistematik olarak baltalamışlardı. Şimdi ise, özellikle Braun'un aktif katılımıyla, yeniden kurulmaya çalışıldı ve Cizvitlerin sadece aydın zihinlere boyun eğdirmek için bir araç olarak kullandıkları lise eğitiminin reformu da, en azından 21 Temmuz 1773 tarihli Papa Clemens XIV'ün Breve'si(yetkilendirici emir) ile Cizvit tarikatının feshedilmesi ilan edildiğinden beri, başarı umuduyla ele alındı. Seçkin hükümet tarafından artık tamamen eğitim amaçlı olarak ayrılan, toplumun çok önemli serveti, eğitim sisteminin tüm ihtiyaçları karşılayacak şekilde sistematik bir şekilde yeniden yapılandırılması için yeterli kaynak sağlıyor gibi görünüyordu. Yaşlı Ickstatt, bu konuda en yüksek bakış açısıyla hareket etti. Büyük planlar yapıldı, uzman görüşleri alındı ve 1774 yılında, tüm engellere rağmen etkin bir şekilde uygulanmış olsaydı en iyi sonuçları verebilecek bir okul yönetmeliği kabul edildi. Ancak, köklü bir eğitim biçimine karşı çıkan engeller oldukça güçlüydü. Ortaokullar ve ilkokullar için, en azından temel hazırlığı olan öğretmenler bile yoktu, bu yüzden, çok şüpheli bir bilgi kaynağı olsa da, liseleri terk edilmiş bırakmamak için, feshedilmiş tarikatın üyelerine tekrar başvurmak zorunda kalındı.